"Θνητοί αθάνατοι, αθάνατοι θνητοί"

Μια φράση αίνιγμα, που προέρχεται από τον Ηράκλειτο

- έναν από τους μεγαλύτερους διανοητές όλων των εποχών -

και ο Ηράκλειτος μας έχει συνηθίσει σε αναφορές ουσίας.

Σε συμπαγείς, αναντίρρητες ιδέες, που έρχονται και φεύγουν προς το άπειρο.

Η σημερινή όμως κατάσταση του ανθρώπου και όλη η γνωστή του ιστορία δεν αφήνει περιθώρια για ερωτήσεις. Πρόκειται λοιπόν για επιθυμητή σκέψη, για επαγωγική λογική και πάλι στο επίπεδο της επιθυμίας ή μήπως ο μεγάλος σοφός εννοεί κάτι διαφορετικό; Ισχύει μάλλον το δεύτερο! Ο Ηράκλειτος το διατυπώνει με αυτό τον τρόπο, έτσι ώστε μόνον αυτοί που γνωρίζουν τα κλειδιά της ανθρώπινης ύπαρξης, της ζωής σαν φαινόμενο, της γνωστής και άγνωστης ιστορίας του ανθρώπου να μπορούν να καταλάβουν και να εξηγήσουν.

"Θνητοί αθάνατοι, αθάνατοι θνητοί"

Με αυτήν τη φράση ο μεγάλος ερευνητής του γίγνεσθαι περί τον κόσμο, την φύση και τον άνθρωπο προσφέρει μία από τις μεγαλύτερες παρακαταθήκες του, μια μεγαλειώδη επιλογή του, μια πορεία προς τα ασύλληπτα ύψη που ο άνθρωπος δικαιούται, μακριά από τη διάλυση, τον εκφυλισμό και την σχεδόν απόλυτη έκπτωση, που επικρατεί σήμερα.
Μιλά για τη φύση των ανθρώπων και μέσα από τη μεγαλοφυϊα του προσδιορίζει την τωρινή κατάσταση του ανθρώπου (θνητός), την επιλογή του (αθάνατος) και τη δυνατότητα εναλλαγής αυτής της κατάστασης (αθάνατος θνητός). Ο Ηράκλειτος, λοιπόν, θεωρεί το θνητόν ή το αθάνατον επιλογή του ανθρώπου!